(ont) hechten
28 april 2014 - Ribadesella, Spanje
Na mijn vertrek zijn er alweer 8 dagen pelgrimeren voorbij. Ik begin er weer helemaal in te komen in dit toch wel bijzondere leven. De overgang was enorm van thuis naar een herberg in santander die vies was en waar 20 stapelbedden heel dicht bij elkaar stonden. Ineens geen ruimte en privacy meer. Oeps, even omschakelen. Maar wel gelijk leuke gesprekken met Engelsen, Duitsers, een Braziliaan, Canadezen etc. Na een onrustige nacht, ik kan er maar niet wennen aan snurkers ondanks mijn oordoppen ;-) ben ik op pad gegaan. Om 7 uur werden we gewekt, rugzak inpakken en weg. Om half 8 liep ik buiten. De tocht begon nu echt.
Ik ben nu een week onderweg en erg veel mooie natuur gezien. Ik loop tussen de noordkust en het gebergte de Picos heen. Ik geniet van het buiten zijn en de prachtige natuur. Iedere dag loop ik naar een nieuwe herberg en ontmoet ik nieuwe pelgrims. De volgende dag vertrek ik weer en neem ik ook weer afscheid van de plek en de mensen. Sommigen zie ik onderweg weer of in de volgende herberg en anderen zie ik niet meer.
Het gaat heel erg over hechten en onthechten. Soms voel ik me dan even heel alleen bij het onthechten. Dan word ik weer teruggeworpen op mezelf. En als ik dan dat gevoel er laat zijn en bijvoorbeeld ga zingen, dan voel ik me minder alleen. Dan ben ik samen met mezelf. Het leuke is dat er vanzelf weer mensen op mijn pad komen en weer een nieuwe herberg. Gewoon blijven doorlopen. En soms is het lekker dat de hechting niet zo lang is. Want soms klikt het niet zo goed met de plek of de mensen. En dan kan ik de volgende dag weer heerlijk op weg en zijn er weer nieuwe kansen. Vandaag een rustdag genomen in een pension. De rest van de pelgrims die ik de afgelopen dagen heb ontmoet zijn doorgelopen.Even helemaal onthechten en daardoor weer hechten aan mezelf. Lekker slapen in 2 persoonsbed, lekker lang douchen, wijntje tijdens de lunch, heerlijk ontspannen!!
Hasta luego, lieve mensen!
Ik ben nu een week onderweg en erg veel mooie natuur gezien. Ik loop tussen de noordkust en het gebergte de Picos heen. Ik geniet van het buiten zijn en de prachtige natuur. Iedere dag loop ik naar een nieuwe herberg en ontmoet ik nieuwe pelgrims. De volgende dag vertrek ik weer en neem ik ook weer afscheid van de plek en de mensen. Sommigen zie ik onderweg weer of in de volgende herberg en anderen zie ik niet meer.
Het gaat heel erg over hechten en onthechten. Soms voel ik me dan even heel alleen bij het onthechten. Dan word ik weer teruggeworpen op mezelf. En als ik dan dat gevoel er laat zijn en bijvoorbeeld ga zingen, dan voel ik me minder alleen. Dan ben ik samen met mezelf. Het leuke is dat er vanzelf weer mensen op mijn pad komen en weer een nieuwe herberg. Gewoon blijven doorlopen. En soms is het lekker dat de hechting niet zo lang is. Want soms klikt het niet zo goed met de plek of de mensen. En dan kan ik de volgende dag weer heerlijk op weg en zijn er weer nieuwe kansen. Vandaag een rustdag genomen in een pension. De rest van de pelgrims die ik de afgelopen dagen heb ontmoet zijn doorgelopen.Even helemaal onthechten en daardoor weer hechten aan mezelf. Lekker slapen in 2 persoonsbed, lekker lang douchen, wijntje tijdens de lunch, heerlijk ontspannen!!
Hasta luego, lieve mensen!
Ze staan in een gids verzameld. Eigenlijk heel eenvoudig liefs
Wat een mooi verhaal en petje af voor het (weer) aangaan van deze reis! Overigens ook de complimenten voor je digitale opzet! Erg mooi.
Heel veel succes en we 'spreken' elkaar.
Fijn je te lezen....geniet ervan
xx
Wat heerlijk om zo mee te reizen met jou en mee te beleven. Het lijkt me een prachtige tocht. Geniet ervan en buena suerta. Dikke kus.
ik wens je veel mooie ontmoetingen met mezelf en soms met anderen.♥♡